Vaak merk je pas hoe belangrijk ‘contextualisering’ is als er iets mis gaat bij overgangen of als instructies niet duidelijk overkomen. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren als je probeert nog iets te zeggen terwijl je al signalen hebt gegeven dat het college nu is afgelopen.

Hieronder de afsluiting van een werkcollege Aansprakelijkheidsrecht. De docente (dit is haar eerste cursus) moest lachen toen ze dit fragment zag. “Ik wist dat het niet handig was toen ik het deed – maar toen was het al te laat ..”

Kijken op je horloge in combinatie met ‘GOED – nou dat was het voor deze week’ is een onmiskenbaar signaal voor de studenten dat het college nu is afgelopen. Probeer daarna nog maar eens feedback te vragen of wat zakelijke mededelingen te doen…

Afsluiting tussendoortje: prosodie

Vlak voor de eigenlijke afsluiting reageert de docente (dit is in het filmpje moeilijk te verstaan) op het lachen van studenten. Zij corrigeert het beeld dat je onmiddellijk weet wanneer je met een gehandicapte te maken hebt. Dat is een tussendoortje – in pauzes, intonatie en ritme duidelijk als zodanig gemarkeerd. Als ze het hoofdverhaal weer oppakt herneemt ze de eerdere toon.

BKO Overgangen

Onhandigheden bij het maken van overgangen en het geven van instructies zijn typisch problemen waar beginnende docenten mee te maken hebben.

Kun je een dergelijks onhandigheid beschrijven i.v.m. beginnen/afsluiten die je vroeger wel eens overkwam maar die je nu probeert af te leren?